erotoman

Zaniedbałem troszeczkę, swojego bloga...

Walczyłem od ostatniego wpisu... jak zwykle z samym sobą.

Biorę się za siebie.. od dziś

W piątek był mój ostatni raz...

postanowiłem bardziej się przykładać do tego co robię, modlić się więcej, zacząć ufać ludziom i sobie i przede wszystkim nie poddawać się - to takie moje publiczne postanowienie, nie zastanawiam się co z tego wyjdzie - mam nadzieję...

chcę każdy dzień przeżyć tak jakby to był mój ostatni - nie mogę go zmarnować na głupoty, szkoda czasu na pierdoły...

chcę żyć.

kochani Przyjaciele, proszę o wsparcie, dziękując za dotychczasową pomoc - jeżeli tego nie zrobię dla siebie, to zrobię to dla Was... 3.V cie się ciepło. ;-)

chyba jest coś takiego jak "noc ciemna" - naprawdę dziś jest dzień, który najchętniej bym przespał... dzień w którym człowiek opada z sił, brakuje mu radości, optymizmu...

co tu dużo pisać, poprostu jestem dzisiaj zmęczony, wkurzony, zły na wszystkich i wszystko i nic mi się nie chcę... choć coś w środku podpowiada, że jeszcze nie do końca jest tak źle, że "po burzy przychodzi dzień", że będzie dobrze, że... jak ja bym chciał tak posłuchać tego wewnętrznego głosu, który mi karze "iść, ciągle iść w stronę słońca"...

nie poddam się... postaram.

co mam robić?
szybko się denerwuję, jestem zbyt wrażliwy, zależy mi na wielu osobach, na niektórych bardzo szczególnie i gdy takie osoby zrobią coś takiego co mnie rani... padam

mój nałóg nie jest kwestią rozładowania napięcia seksualnego, a raczej tego napięcia emocjonalnego - choć już teraz nie wiem, nie sprawia mi to przyjemności a potym czuję się jeszcze gorzej, ale to robię, robię bo robię - jakiś dziwny odruch...

chyba siebie nie kocham, nie potrafię zrobić niczgo dla siebie, tak myślę, że nie mam takiej żeczy która by mi sprawiała przyjemność, by po ciężkim dniu mógł sobie coś poczytać, czy obejrzeć, czy gdzieś pójść...

większość wywołuje we mnie dziwne wspomnienia, powoduje, że w tłumie ludzi czuję się samotny, a przecież mam "przyjaciół", którzy są wtedy gdy coś ode mnie potrzebują, a ja dla nich wszystko bez względu na to czy jestem wyspany, wypoczęty, czy mam coś ważnego następnego dnia...

jestem dziwnie zagubiony... tak wewnętrznie w sobie, gdzieś mi uciekł mój życiowy cel...

pozostała tylko smutna egzystencja z nadzieją, że kiedyś się to wszystko zmieni...

No ostatnio znalazłe sobie ciekawe zajęcie i jakoś zapomniałem o "ręce".
Przed chwilą jednak wtargnął niepokój, pokłóciłem się z kimś na kim mi bardzo zależy i jestem zły na siebie.
Choć udało mi się pewne sytuacje przewidzieć, choć już wiem jak ta osoba reaguje, to nie zapanowałem nad sobą i odpowiedziałem agresją na agresję... jestem zły na siebie.

takie sytuacje powodują u mnie strasznego doła... i w takich chwilach muszę być czujny :-

dla lubiących cytaty i nie tylko, bo czasami już ktoś przed nami powiedział coś mądrego, coś takiego co w kilku słowach może streścić wszystkie emocje trwiące w człowieku...

 "Nikt kto tego sam nie doświadczył, nie potrafi sobie wyobrazić, jak smutna i długa jest noc, którą spędza się bez zmrużenia oka i z myślą utkwioną w przyszłości wyzutej całkowicie z nadziei"

Gustaw Herling Grudziński

Octavio Paz - “miłość jest wyborem, erotyzm - akceptacją. Bez erotyzmu - bez widzialnego kształtu, który przenika przez zmysły - nie ma miłości, ale miłość przekracza upragnione ciało i szuka w tym ciele duszy, a w duszy - ciała. Szuka pełnej osoby [bowiem] dla zakochanych ciało myśli, a dusza jest dotykalna”.

Fajnie to brzmi, tak dostojnie - ja tak pragnę, ja tak chcę, a podobno "chcieć to móc" - a ja nie mogę...

choć dzisiaj dzień minął bez większych fascynacji, zająłem się pracą, to jednak wiem, że to jest "cisza przed burzą" na którą muszę się przygotować...

dziękuję Wam kochani za wpisy - pozdrawiam wszystkich ;-)